Hayatı Yaşamak ♥

      Bazen hayatlar bir örnek misali su gibi akar gider işte benim hayatımda aynen bu şekilde ellerimde akıp gitti.insanın elinde olsa durdura bilse zamanı veya kötü iyi olayları tekrar yaşayabilme imkanı olsa belkide çoğu şeyi baştan kendi yazdığı seneryo doğrultusunda tekrar yaşamak ister.Ama insan kendine çizilen bu yolu yaşamak zorundadır.

     En çokta kaybettiklerimizi geri getirmek isteriz.Çok sevdiğimiz biri sizin yazdığınız seneryoda ölmese yanınızda olsa ne yaparsınız? yada yaşamış olduğunuz kötü bir trafik kazasından sizin yazdığınız seneryo ile kötü bitmese nasıl bir düşünce içerisinde olursunuz?

     Elbette ki böyle birşeyin olmayacağını siz biliyorsunuzdur.Ama işte bir an düşünmeden yapamamıyorsunuz değil mi? Bazı olayları bazı kayıpları kendimize kabullendirerek yaşamamızı kolaylaştırıyoruz.Yaşamamızı kolaylaştırmak için kötü kayıplarımızı olaylarımızı kabullenip,doğal dünya yaşamımızı sürdürmek zorunda kalmışızdır.Ne kadar acı bir durumdayız öyle  değil mi?Adelet varmı denge varmı hepsi var.Bize bu metaneti bu sabrı bu gücü kim nasıl veriyor.Zor tabiiki de ama sonunda yaşanması gereken dünya hayatını yaşamak geride kalan sosyal hayatımızı idame ettirmek zorundayız.Nedenini hiç düşündünüzmü? neden böyle yapmalıyız neden ölümüyle yıkıldığımız bir sevdiğimizi bir kenara atar gibi geri plana atmalıyız?

      İnsanlar çoğu olayı unutmazlar hepsini beyninde tıpkı bir depolama bölgesi varmış gibi bir kenarda saklar.Tıpkı işinde başarılı bir koleksiyoncu gibi.Bu sakladıklarını ne zaman ortaya çıkarırlar,işte bu zaman görecesi yani zamanı gelince dediğimiz kavaramda acı veya hoş bir anı misali ortaya çıkar.Bu bizi bazı noktalarında üzesede içerisinden yinede iyi olguları anlatmaya teşfik eder.Çünkü kötü anıları sanki geri plana iteleme ihtiyacı duyarız.Bunu sadece kendimiz için yapsakta olayları anlattığımız diğer sevdiklerimizi üzmeme ihtiyacı duyarız.Peki Herkesin bildiği kötü veya iyi olayları olguları biz niye Geri planda bırakız ve diğer sevdiklerimizi üzmemeye çalışırız?

     Belkide herşeyi olduğu gibi anlatarak ağlamaksa ağlamamız üzülmekse üzülmemiz kızmaksa kızmamız daha doğru olmazmıydı?Sonuçta olan olmuş giden gitmiş gereken duygular zamanında zaten yaşanmıştır.Daha fazla üzülmemek veya kızmamak için böylesine fedakarca davranmanın bir anlamı varmı?Karmaşık gelen insan beyni yukarıda bahsettiğimiz konudaki sorulara acaba ilk önce kendi içinde nasıl cevaplayacak o da her bireyin kendi düşüncesidir.Bunu anlamamız için psikologtan daha üstün meziyetlere sahip olmamız gerekmektedir.

     Aslında insan üstü bu duyguları anlamamız onu idrak etmemiz bir hayli zor.Bunu öğrenmekse anlamaksa daha da zor.Bir insan karşısına çıkan bu ve bunun gibi sorulardan genelde kaçar.Nedeni ise kendinden bile sakladığı beynindeki bu soruların cevaplarını asla kendi isteğiyle vermez.Kaçamak cevaplarla veya geçiştirici cevaplarla kendini savunmaya alır.Neden peki savunmaya alır oda işte burda karmaşık beyin fırtınasından kaynaklıdır.Gelin şimdi biraz kendimizle ilgili bu kapalı kutuyu açmaya çalışalım.

     Eğer hazırsanız kendinizle ve içinizdeki saklı gerçeklerle yüzleşmeye ve onları deşelemeye hazırsanız Aşağıdaki soruları daha doğrusu yazımızdaki soruları cevaplayalım ve neden gizlediğimizden bahsedelim.

Doğru Olmanın tam zamanı ;

Soru 1 : Çok sevdiğimiz biri sizin yazdığınız seneryoda ölmese yanınızda olsa ne yaparsınız?

Soru 2 : Yaşamış olduğunuz kötü bir trafik kazasından sizin yazdığınız seneryo ile kötü bitmese nasıl bir düşünce içerisinde olursunuz?

Soru 3 : Yaşanması gereken dünya hayatını yaşamak geride kalan sosyal hayatımızı idame ettirmek zorundayız.Nedenini hiç düşündünüzmü?

Soru 4 : Neden ölümüyle yıkıldığımız bir sevdiğimizi bir kenara atar gibi geri plana atmalıyız?

Soru 5 : Peki Herkesin bildiği kötü veya iyi olayları olguları biz niye Geri planda bırakız ve diğer sevdiklerimizi üzmemeye çalışırız?

Yukarıdaki bu 5 soruyu cevaplayın size cevaplarınızla ilgili geri dönüşü sağlayacağım.En önemlisi sizin bir bilinmeyen yönünüzü sizinle paylaşacağım.

Yazı İçi Sözlük ;

İdame : Sürüp gitmesini sağlama, sürdürme.

Metanet : (insan için) dayanma, dayanıklılık, sağlamlık.

Teşfik : isteklendirme, özendirme.

İdrak : Akıl erdirme, anlama yeteneği, anlayış, kavrayış.